یک سر گریه، یک سر شادی
شنبه, ۵ اسفند ۱۴۰۲، ۱۱:۳۶ ب.ظ
چندی پیش مادرم برای تمدید پاسپورتش به همراه پدرم، که باید اجازهی او را می‌گرفت، به پلیس +۱۰ مراجعه کرد. در فرمی که می‌بایست پر بشه نام مادر رو هم اضافه کرده بودند.
این مسئله یک سر گریه و یک سر خنده است. لزوم اجازهی همسر برای خروج از کشور، این قانون مضحک و خجالت‌آور، گریه دارد. آوردن نام مادر در کنار نام پدر در یک فرم رسمی بسی شادی‌آور.
حدیث ملاحسینی
در نسل جدید یک راه حل ساده و به نظر من منطقی داره این چالش. اینکه ضمن عقد شرط بشه حقوقی مثل حضانت و جدایی و خروج از کشور و ...
که خیلی عادلانه تره اگه این حقوق به خانوم سپرده بشه. البته اگه خانوم هم قبول کنه از مهریه صرف نظر کنه این عقد دو طرفه عادلانه تر هم میشه.
شعار نیست اینی که میگم. نزدیکترین دختر در جبهه ی خودم (تنها خواهرم) همین کار رو کرد دقیقا برای عقد خودش.