واگویه‌ی شماره ۲۱

دوام همیشه به معنای کیفیت نیست.‌

حدیث ملاحسینی 

عشق

بیست سالم بود. توی کافه نشسته بودم روبروی آموزگارم. کمی با خودم درگیر بودم. بهش گفتم من زیاد با خودم فکر کردم، عشق و ازدواج دو مسیر جداگونه رو می‌رن. ازدواج صرفاً برای تولید مثله. چشماش درخشید، خندید و گفت آفریییین. از گفته‌ی من سر ذوق اومد، درحالی که این چیزیه که خیلیا قبلاً بهش رسیده بودن و حرف‌ها درموردش زده بودن؛ حالا شاید چون توی اون سن این صحبت رو کردم براش جذاب بود.

گاهی فکر می‌کنم ازدواج از سر ترسه، ترس از تنها موندن، ترس از مرتکب شدن "گناه"، ترس از این که راهی رو که اکثریت می‌رن رو نری و جدا بیفتی، ترس از پذیرفته نشدن عشق نامتعارف، ترس از بلاتکلیفی و بی راه حلی و حتی ترس از آزادی.

حدیث ملاحسینی 

 

زوال

با مفهوم زوال چشم تو چشم می‌شم، خیلی جدی، خیلی محکم. چون زوال جدی‌ترین و محکم‌ترین چیز این زندگیه.

حدیث ملاحسینی 

یک تصویرگری

یک تصویرگری از من در یک نمایشگاه گروهی با تکنیک دیجیتال:

حدیث ملاحسینی 

احوالات امشب با بیتی از حافظ (۷)

کار صواب باده پرستیست حافظا/ برخیز و عزم جزم به کار صواب کن.

یلدای همگی به شادی

خداباوری/ خداناباوری

زیاد دعواست سر این که فلان متفکر خداباور بود یا نه؟ دیندار بود یا ضد دین؟ ما که نفهمیدیم آخرش کدوم بود؟

واقعیت اینه که مقولاتی چون خدا، دین و یا هر نیروی ماورایی و مافوق بشری چیزهایی نیستند که به راحتی بشه درباره‌ش به اجماع و نتیجه رسید. چنین مسئله‌ای حتی در دوگانه‌ی خداباور/ خداناباور هم نمی‌گنجه و فراتر از اون‌هاست. 

گاهی یک متفکری در عین انکار خدا روزنه‌ای رو برای وجود خدا باز نگه می‌داره و از اون طرف، یک متفکر دیگه در عین اعتقاد به خدا به شکل ظریفی لابه لای حرف‌هاش خدا رو رد می‌کنه. 

آسون نیست قضاوت در این مورد. 

حدیث ملاحسینی

واگویه‌ی شماره‌ی ۲۰

من این حق رو برای خودم محفوظ می‌دونم که برای تصمیم‌گیری درخصوص یک رابطه‌ی عاطفی دچار شک و تردید بشم و گاهی توی ذهنم عقب‌نشینی کنم‌ و حتی متزلزل بشم. حالا طرف می‌خواد بهش بَر بخوره و ناراحت بشه یا نشه. این حق منه که عدم قطعیت‌ها رو خیلی خوب ورانداز کنم.

مردد بودن هم حق منه.

حدیث ملاحسینی 

این دو زن

به این قاب نگاه می‌کنم... در نظر اول قاب موفقیت و خوشبختیست، اما ای داد از سرانجام‌ها.

سمت راست، مریم میرزاخانی استاد نخبه‌ی ریاضی که به عنوان اولین زنِ دانشمند برنده‌ی مدال فیلدز شد. سمت چپ، Park Geun-hye نخستین رئیس جمهور زن در تاریخ کره‌ی جنوبی که در حال اهدای جایزه به مریم میرزاخانی هست.

مریم سال ۲۰۱۷ در سن ۴۰ سالگی در اثر سرطان فوت کرد. این فقدان علاوه بر احساس غم و افسوس احساس بدشانسی رو هم برای من به همراه داشت. فکر این که بعد از این همه تسلط مردان در عرصه‌ی علم، بلاخره یک زن درخشانی پیدا شد که این مسئله رو در هم شکست و حالا اون زن باید اول چهل سالگی، زمانی که کلی دستاوردها و افتخارات دیگه پیشِ روش بود، زندگیش قیچی بشه برام حرص درار بود.

از اون طرف، Park در سال ۲۰۱۶ بخاطر اتهامی که بابت فساد سیاسی و اقتصادی بهش وارد شده بود از رئیس جمهوری عزل و دادگاهی شد و حکم ۲۵ سال زندان رو بهش دادن که در نهایت پارسال بهش عفو خورد و از زندان آزاد شد و برای همیشه از سیاست کناره‌گیری کرد.

این اتفاق هم برام ناگوار بود، مدام با خودم می‌گفتم یک زن توی اون مملکت پیدا شد که به سطح ریاست جمهوری رسید و مردسالاریِ حاکم بر سیاست رو به چالش کشید، اما حالا همون یک نفر رو برکنار کردن و سر از زندان درآورد.

زن بون سخته و در بسیاری از موارد تؤام با بدبیاری. فرهنگ، جامعه، اقتصاد، سیاست و حتی بیولوژی و طبیعت هم چندان روی خوش بهت نشون نمی‌دن. گویا تقدیر و سرنوشت هم بسیج شدن علیه زنی که می‌خواد فراتر بره. 

چندی پیش کاریکاتوری رو دیدم که در اون مردی سوار دوچرخه‌ای بود که چرخ‌هاش طبق حالت عادی دایره‌ای شکل بود و در کنارش زنی بود سوار بر دوچرخه‌ای که چرخش‌های مربعی داشت. باری، حرکت و پیشروی برای زن همیقدر کُند، قطره چکانی و پر از مشقت هست. اگر زنی بر طبق شانس سوار بر دوچرخه‌ی عادی بشه، احتمالاً یک نیروی بی‌چشم و رویی در انتهای خط مسابقه ایستاده که با بی‌رحمی و تعجب به اون گوشزد می‌کنه که تو اشتباهی تا اینجا اومدی و اصلاً چطور اومدی. اگر هم با حربه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نتونن مغلوبش کنن، احتمالا تقدیر و بیولوژی دست در دست هم او را از صحنه بیرون می‌کنند و تمام.

حدیث ملاحسینی

* عکس: Seoul ICM 2014 shows

زشتِ خوشگل

مصداق واقعی "زشتِ خوشگل" از نظر من: 

 

عکس: britannica

دیالوگ (۱)

- تو فکر نکردی که من ممکن بود توی یه رابطه باشم و با پیام تو همه چیز خراب می‌شد؟

_ از کجا معلوم اون شرایطی که توش بودی درست بود که بخواد چیزی خراب بشه؟

حدیث ملاحسینی