حتی دورادور هم نمی‌شناختمش. اما یادداشت‌های اینستاگرامی دوستانش به جسارت و شجاعتی که در شخصیتش بود و به خودخواسته بودن مرگش اشاره می‌کردن.
تنها چیزی که به نظرم اومد این بود که اگر شجاع هستی باش، اگر جسور هستی باش، اما آدمای اطرافت و ساختار متروکه‌ی جامعه‌ای که درش زندگی می‌کنی متاسفانه متاسفانه متاسفانه توان همراهی با شجاعت و جسارت تو رو ندارن عزیز... واقعیتیه که انتخاب کردی نپذیریش.
تو زیبا و آزادانه راه می‌ری و می‌دَوی، اما سایرین در تابوت‌هایشان دراز کشیدن و منتظرن و انقد منتظر می‌مونن تا می‌گَندن و بوی تعفنشون دنیا رو برمی‌داره، اما باز هم امید دارن که بلاخره رهگذری اون‌ها رو بلند می‌کنه و به یه سمتی می‌بره. حالا مهم نیست کجا.
تو اما خیلی دویدی، خیلی زیاد... تنها شدی عزیز، چون از اهالی تابوت فرسنگ‌ها دور شدی... خودت بودی و خودت و اونجا بود که تصمیم گرفتی دیگه نباشی.
حدیث ملاحسینی
